نه تنها زن دارین، بلکه دوست دخترم دارین و کنارشم چندتا دوست اجتماعی دارین و تعداد زیادی رو هم صرفا میشناسین و باهاشون سلام علیک دارین .
شما خوش مشرب، اجتماعی یا روشن فکر نیستین . هرزه‌این .
شاید نیمه گمشده منم اون تو باشه . با نیمه گمشده من نپر دیوث .
جدا از این که هرزه هستین بیاین جور دیگه‌ای به قضیه نگاه کنیم . فک کن یه کیک شکلاتی داری . از نظر من بهترین حالت اینه که خودم تنهایی اون کیک و بخورم ولی شایدم ترجیح بدم کیک و با یکی قسمت کنم . حالا مقداری دوست دختر به موادمون اضافه میکنیم و یه مقداری از کیک و میدیم به اون . چندتا دوست اجتماعی هم میاریم سر سفره و یکمم به اونا کیک میدیم . قاچ ها دارن کوچولو کوچولو میشن . وقتی همینطور هرکسی و برای میل کردن کیک با چای بیاریم سر میز آخرش چی میشه؟ به هرکی اندازه یه ارزن کیک رسیده و هیچکسم راضی نیست .
البته این معادله رو از دید تمامی معشوقه ها میشه بهش نگاه کرد . اونا هم وقتی برای چای دعوت میشن یه کوچولو کیک همراه خودشون دارن و درواقع یه سفره‌ای پهنه و هرکی داره یه لیسی به کیک میزنه و هیچکس درست حسابی دلی از کیک درنمیاره .
ولی خب، خوبیش اینه میشه کیک های متنوعی و بو کرد :/
کیک خودتون و یا تنها بخورین، یا فوقش با یه نفر دیگه که یه تکه بزرگ گیرتون بیاد و ایشالا تو حلقتون گیر کنه
