بله، نشستم دو ساعت و نیم فیلم "مرد عنکبوتی - بازگشت به خانه" رو دیدم . هیچ خوشم نمیاد الکی برم توو قیافه که سینما فقط سینمای مستقل کوچه پس کوچه های یوگسلاوی سابق . من مرد عنکبوتی و دوست دارم . کی و دیدی مرد عنکبوتی و دوست نداشته باشه . هرکی انکار میکنه یا داره خودش و گول میزنه یا هنوز به خودشناسی نرسیده . بیاین روراست باشیم، همه ما حداقل یبار بعد از دیدن این فیلم به قصد تولید و پرتاب تار از دستاش تقلید کردیم . بیخیال
فیلم خوبی نبود چون :
سر جدتون بسه . چقد دیگه میخواین فیلمش و بسازین؟ از بس بازیگر عوض کردین که الان دست رو هرکی بذاریم می بینیم پس فردا لباس مرد عنکبوتی تنش کردین . از این موضوع که بگذریم فیلم خیلی مقدمه طور بود . بهترین بخش های فیلم خلاصه میشه به صحنه هایی که تصویر، صدا یا صدا و تصویر رابرت دنی جونیور و داشتیم .
به این روز عزیز قسمتون میدم "نشان دادن دوست صمیمی شخصیت اصلی داستان در قامت یک مغز متفکر کامپیوتر" و تموم کنید . باشه ما فهمیدیم نوجوونای آمریکایی خیلی خفن تشریف دارن و اراده کنن از توی گاراژ خونشون با یه مک بوک ما رو به خاک سیاه می نشونن .
هرچی کارمند و مدیر هندی یا دورگه ی میکس با هندی توی هالیوود هست اخراج کنید . شما رو به مجسمه آزادی قسم . من قبل از پلی کردن فیلماتون به خودم میگم : "خب، قراره یک سری صحنه های عجیب و ساختگی و غیر منطقی ببینی" ولی بازم شوکه میشم . چیکار میکنین لعنتیا؟
از دیگر نکات خوب فیلم میتونم به هپی اشاره کنم .
فیلم و نبینین چون حتی اگه خوشتونم بیاد هی با خودتون میگین : پس چرا تموم نمیشه؟ :|
پی نوشت : من منتقد نیستم . به همین دلیل نقدی در متن فوق دیده نمیشود .
پی نوشت دوم : این متن تنها نشات گرفته از کینه های نگارنده نسبت به هالیوود است و هیچگونه ارزش مادی و معنوی ندارد .
